Τα παχύσαρκα άτομα, έχουν υψηλή συγκέντρωση πρωτεΐνης και λιπών και αυτή η αποθήκευση πρωτεΐνης είναι η βραδυφλεγής βόμβα των αγγείων

Της Δρ. Γεωργίας Κατσογριδάκη Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, M.Sc.Βιοτεχνολογίας

Παρατηρώντας τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα, στο φυσικό τους περιβάλλον – τη ζούγκλα, διαπιστώνουμε ότι τα μεγάλα αιλουροειδή όπως το λιοντάρι, που τρώνε αποκλειστικά μικρότερα φυτοφάγα, δεν πεθαίνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά από νεφροπάθεια.  Υψηλή κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης και μικρή πρόσληψη νερού.  Πράγματι αυτή η διαπίστωση μας σοκάρει, δεδομένου ότι είμαστε εξοικειωμένοι να ακούμε σχετικά με τη συσχέτιση της αυξημένης κατανάλωσης κόκκινου κρέατος και νόσων των αγγείων.  Τι πραγματικά συμβαίνει;

Τα παχύσαρκα άτομα, έχουν υψηλή συγκέντρωση πρωτεΐνης και λιπών.  Όπως είναι γνωστό, η τάση του αίματος να σχηματίζει θρόμβους, που ουσιαστικά είναι το fil rouge για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, πηγάζει σχεδόν αποκλειστικά από τον κορεσμό του αίματος από πρωτεΐνη.  Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι το κάπνισμα αυξάνει τη συγκέντρωση της πρωτεΐνης στο αίμα.

Από την άλλη, τα λίπη δεν συσχετίζονται με το σχηματισμό θρόμβων.  Προσπαθώντας να αναχαιτίσουν το καρδιακό επεισόδιο τα κύτταρα των τριχοειδών αγγείων, απορροφούν το πλεόνασμα της πρωτεΐνης, το μετατρέπουν σε ίνες κολλαγόνου και έπειτα το αποθηκεύουν στις βασικές μεμβράνες.  Ο μηχανισμός αυτός –αν και εκ πρώτης όψεως- σώζει τη ζωή του ατόμου, διότι μειώνει τη ρευστότητα του αίματος,, καθιστά παχύτερα τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και επομένως τα καθιστά ευπαθή σε αλλοιώσεις.

Η διερεύνηση του  συνδετικού ιστού, μέσω εξετάσεων, σε παχύσαρκα άτομα, έδειξε, ότι ο συνδετικός ιστός τους, δεν περιέχει μόνο διογκωμένα λιποκυτταρα (λιποίδημα), αλλά και μεγάλες δόσεις πυκνών ινών κολλαγόνου.  Το κολλαγόνο, όπως γνωρίζουμε είναι πρωτεΐνη.  Η δόμηση περισσότερων ινών κολλαγόνου, από όσες χρειάζεται ο οργανισμός, είναι ένα αντιρροπιστικό μέτρο στο οποίο καταφεύγει ο οργανισμός για να διαχειριστεί την ύπαρξη υψηλής συγκέντρωσης πρωτεϊνών στο αίμα.  Μετά την αποβολή της πρωτεΐνης από αυτό, το αίμα γίνεται πιο αραιό και αποσοβείται το απειλητικό για τη ζωή επεισόδιο.  Ωστόσο η κατάσταση, αλλάζει δραματικά όταν οι αποθήκες πρωτεΐνης γεμίζουν σε βαθμό κορεσμού και το άτομο εξακολουθεί να επιμένει στην υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης.  Σε αυτή τη περίπτωση, η ρευστότητα του αίματος αυξάνεται μόνιμα, καλλιεργώντας κάθε ευνοϊκή συγκυρία για το σχηματισμό θρόμβων.

Όπως και στα αρχαία δράματα, όταν η πλοκή έφθανε σε κορύφωση με αδιέξοδο, ο δραματουργός επικαλείτο τον «από μηχανής θεό», έτσι και στη διαχείριση του αρρώστου, αν δεν πάρει ασπιρίνη, η οποία μειώνει την πηκτικότητα του αίματος, εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος για καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η τακτική αυτή δεν μπορεί να έχει μακρόπνοο σχεδιασμό.  Σε αυτή την περίπτωση η ασπιρίνη όχι μόνο δεν προλαμβάνει αυτά τα επεισόδια, αλλά τα προκαλεί.  Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, η κατά το δοκούν τακτική πρόσληψη ασπιρίνης, αυξάνει τον κίνδυνο για εν δυνάμει θανατηφόρες αιμορραγίες και όταν το άτομο διακόψει την ασπιρίνη, αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό ο κίνδυνος για καρδιακό επεισόδιο.

Μετρήσεις, έδειξαν ότι ο γενναίος θερμιδικός περιορισμός της τροφικής πρόσληψης κατά περιόδους, μειώνει το μέγεθος και την ποσότητα τόσο των λιποκυττάρων όσο και των ινών κολλαγόνου.  Αυτό δείχνει ότι και η υπέρμετρη πρόσληψη πρωτεΐνης ουσιαστικά αυξάνει τις πρωτεϊνικές ίνες του οργανισμού.  Όπως αναφέραμε πρωτύτερα, τα πρωτεϊνικά αποθέματα συσσωρεύονται στις βασικές μεμβράνες των τοιχωμάτων των τριχοειδών αγγείων και στον συνδετικό ιστό που περιβάλλει τα κύτταρα.  Ως άμεση συνέπεια αυτής της εξέλιξης per se, τα υπερτροφικά τοιχώματα των αγγείων αδυνατούν να απορροφήσουν επαρκείς ποσότητες οξυγόνου, νερού και θρεπτικών στοιχείων με επακόλουθο την αδυναμία αποβολής των μεταβολικών παραπροϊόντων που παράγουν τα κύτταρα.  Όπερ σημαίνει ότι, τα κύτταρα που απαρτίζουν αυτά τα αιμοφόρα αγγεία υφίστανται αλλοιώσεις και τελικά πεθαίνουν από ασιτία, ασφυξία και αφυδάτωση.

Σε ένα νέο ηλικιακά άτομο, τα κύρια αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς έχουν διάμετρο περί τα 3 χιλ.  Αν το διατροφικό του προφίλ, χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη ποσότητα πρωτεΐνης, τα υπό φυσιολογικές συνθήκες λεία εσωτερικά τοιχώματα του αγγείου, εκφυλίζονται, δράση που λειτουργεί αθροιστικά και προοπτικά.  Έτσι το αγγείο γίνεται υπερτροφικό και χάνει την ελαστικότητα του.  Το επακόλουθο είναι η παρακώλυση της κυκλοφορίας του αίματος σε όλο το κυκλοφορικό σύστημα και ενδεχομένως η πλήρης απόφραξη.  Οι αποφραγμένες στεφανιαίες αρτηρίες μοιάζουν με φθαρμένους γεμάτους άλατα σωλήνες.  Τα τοιχώματα τους έχουν εικόνα καστανέρυθρη κιτρινωπή και ασβεστοποιημένη –  τάς μίξεις τῶν χρωμάτων οι ζωγράφοι φθοράς ὀνομάζουσι.

Όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τα προαναφερθέντα, με ταυτόχρονη αυξημένη κατανάλωση αμυλούχων τροφών, αυξάνεται η εκφύλιση των αγγείων, καθώς δημιουργείται πρόσφορο έδαφος προσκόλλησης στα τοιχώματα, αθηρωματικής πλάκας.  Αυτό δεν συμβαίνει στα μεγάλα σαρκοφάγα που αναφέραμε στην εισαγωγή και για το λόγο αυτό, δεν έχουν αναδειχθεί τα καρδιαγγειακά ως βασική αιτία θανάτου τους.

Βιογραφικό: https://hypertensionwatch.com/2022/02/02/katsogridaki-georgia/
Φωτογραφία / Photo by AllGo – An App For Plus Size People on Unsplash
Διαβάστε επίσης:
1- https://hypertensionwatch.com/2021/08/10/prostateyontas-ta-aggeia-mas-dioxnoume-egkefaliko-kardiako/
2- https://hypertensionwatch.com/2021/12/22/epta-vimata-gia-tin-aggeiaki-sas-ygeia/