Ποια αυτοάνοσα δημιουργούν πρόβλημα στο καρδιαγγειακό σύμφωνα με τελευταία μεγάλη επιδημιολογική μελέτη
Από το Καθολικό Πανεπιστήμιο Λουβαίν / Katholieke Universiteit Leuven, Βέλγιο
♥ – Σε μια μεγάλη επιδημιολογική μελέτη, ερευνητές από το Καθολικό Πανεπιστήμιο / Katholieke Universiteit Leuven του Βελγίου βρήκανε ότι οι ασθενείς με αυτοάνοση διαταραχή έχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο από τα άτομα χωρίς αυτοάνοση νόσο.
♥ – Η έρευνα δείχνει για πρώτη φορά ότι οι καρδιαγγειακοί κίνδυνοι επηρεάζουν τις αυτοάνοσες διαταραχές ως μια ομάδα ασθενειών με επιπτώσεις σε ένα ευρύ φάσμα καρδιαγγειακών.
♥ – Ο υπερβολικός κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός στους νεότερους ασθενείς και υποδηλώνει ότι οι αυτοάνοσες διαταραχές είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την πρόκληση πρόωρων καρδιαγγειακών παθήσεων, με πιθανότητα να οδηγήσουν σε δυσανάλογη απώλεια ετών ζωής και αναπηρίας.
Περίπου το δέκα τοις εκατό του πληθυσμού σε περιοχές υψηλού εισοδήματος όπως η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχει διαγνωστεί με μία ή πολλές αυτοάνοσες διαταραχές. Παραδείγματα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωρίαση, η συστηματική σκλήρυνση (σκληρόδερμα) / systemic sclerosis, ο ερυθηματώδης λύκος / Lupus και ο διαβήτης τύπου 1. Αν και προηγούμενες έρευνες έχουν προτείνει συσχετίσεις μεταξύ ορισμένων από αυτές τις διαταραχές και υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, αυτές οι μελέτες ήταν συχνά πολύ μικρές και περιορίζονταν σε επιλεγμένες αυτοάνοσες ή επιλεγμένες καρδιαγγειακές παθήσεις για να εξαχθούν οριστικά στοιχεία σχετικά με την αναγκαιότητα πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων σε ασθενείς με αυτοάνοση νόσο.
Μέχρι τώρα: Στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας / European Society of Cardiology (ESC), που πραγματοποιήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022 στη Βαρκελώνη, μια διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το KU Leuven παρουσίασε το αποτέλεσμα μιας ενδελεχούς επιδημιολογικής έρευνας σχετικά με πιθανές συνδέσεις μεταξύ δεκαεννέα από τις πιο κοινές αυτοάνοσες διαταραχές και καρδιαγγειακές παθήσεις. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι ασθενείς με αυτοάνοση νόσο έχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο (μεταξύ 1,4 και 3,6 φορές ανάλογα με την αυτοάνοση πάθηση) να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο σε σύγκριση με άτομα χωρίς αυτοάνοση διαταραχή. Αυτός ο υπερβολικός κίνδυνος είναι συγκρίσιμος με αυτόν του διαβήτη τύπου 2, ενός πολύ γνωστού παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο. Η έρευνα δείχνει για πρώτη φορά ότι οι καρδιαγγειακοί κίνδυνοι επηρεάζουν τα αυτοάνοσα νοσήματα ως ομάδα διαταραχών και όχι ως επιλεγμένες διαταραχές μεμονωμένα.
Όλο το φάσμα των καρδιαγγειακών νοσημάτων
Στην ερευνητική εργασία (δημοσιεύτηκε στο The Lancet *) οι συγγραφείς δείχνουν ότι η ομάδα των δεκαεννέα αυτοάνοσων διαταραχών που έχουν μελετήσει ευθύνεται για περίπου το 6 τοις εκατό των καρδιαγγειακών συμβάντων. Είναι σημαντικό ότι ο υπερβολικός καρδιαγγειακός κίνδυνος ήταν ορατός σε ολόκληρο το φάσμα των καρδιαγγειακών παθήσεων, πέρα από την κλασική στεφανιαία νόσο, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών διαταραχών που σχετίζονται με λοιμώξεις, της καρδιακή φλεγμονή, καθώς και θρομβοεμβολικές και εκφυλιστικές καρδιακές διαταραχές, υποδηλώνοντας ότι οι επιπτώσεις του αυτοάνοσου στην καρδιαγγειακή υγεία είναι πιθανό να είναι πολύ ευρύτερο από ότι είχε αρχικά θεωρηθεί. Επιπλέον, ο υπερβολικός κίνδυνος δεν εξηγήθηκε από παραδοσιακούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου όπως η ηλικία, το φύλο, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η αρτηριακή πίεση, ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΣ) / Body Μass Ιndex (BMI), το κάπνισμα, η χοληστερόλη και ο διαβήτης τύπου 2.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο εύρημα: Ο υπερβολικός κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός μεταξύ ασθενών με αυτοάνοσες διαταραχές κάτω των 55 ετών και υποδηλώνει ότι η αυτοάνοση νόσος είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πρόκληση πρόωρης καρδιαγγειακής νόσου, με τη δυνατότητα να οδηγήσει σε δυσανάλογη απώλεια ετών ζωής και αναπηρίας.
Η επιδημιολόγος Dr. Nathalie Conrad
Η μελέτη βασίστηκε στα ηλεκτρονικά αρχεία υγείας, από το Ηνωμένο Βασίλειο, Clinical Practice Research Datalink (CPRD), μιας πολύ μεγάλης βάσης δεδομένων με ανώνυμα δεδομένα ασθενών από περίπου το ένα πέμπτο του σύγχρονου πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου. Μεταξύ 22 εκατομμυρίων αρχείων ασθενών, οι ερευνητές συγκέντρωσαν μια ομάδα ασθενών που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί με οποιαδήποτε από τις δεκαεννέα αυτοάνοσες διαταραχές. Στη συνέχεια εξέτασαν τη συχνότητα εμφάνισης δώδεκα καρδιαγγειακών παθήσεων τα επόμενα χρόνια και τη συνέκριναν με μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου. Έναν άνευ προηγουμένου βαθμό λεπτομέρειας που κατέστη δυνατός λόγω του πολύ μεγάλου μεγέθους του συνόλου των δεδομένων. Ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου για ασθενείς με μία ή περισσότερες αυτοάνοσες διαταραχές ήταν κατά μέσο όρο 1,56 φορές υψηλότερος από ότι σε εκείνους χωρίς αυτοάνοση νόσο. Διαπίστωσαν επίσης ότι ο υπερβολικός κίνδυνος αυξήθηκε με τον αριθμό των διαφορετικών αυτοάνοσων διαταραχών σε μεμονωμένους ασθενείς. Μεταξύ των διαταραχών με τον υψηλότερο κίνδυνο ήταν η συστηματική σκλήρυνση(σκληρόδερμα) / systemic sclerosis, η νόσος του Addison, ο λύκος / Lupus και ο διαβήτης τύπου 1.
Ανάγκη στοχευμένων μέτρων πρόληψης
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι χρειάζεται δράση, λέει η Dr. Nathalie Conrad, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Βλέπουμε ότι ο υπερβολικός κίνδυνος είναι συγκρίσιμος με αυτόν του διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, παρόλο που έχουμε συγκεκριμένα μέτρα που στοχεύουν σε ασθενείς με διαβήτη για να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου (όσον αφορά την πρόληψη και την παρακολούθηση), δεν έχουμε οποιαδήποτε παρόμοια μέτρα για ασθενείς με αυτοάνοσες διαταραχές». Η Dr. Nathalie Conrad αναφέρει τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας / European Society of Cardiology (ESC) για την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, οι οποίες δεν αναφέρουν ακόμη την αυτοάνοση νόσο ως παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου (Οι κατευθυντήριες οδηγίες αναφέρουν μόνο ορισμένες ειδικές διαταραχές, όπως ο λύκος / Lupus) ούτε αναφέρουν συγκεκριμένα μέτρα πρόληψης για ασθενείς με αυτοάνοση νόσο.
Η Dr. Nathalie Conrad ελπίζει ότι η μελέτη θα ευαισθητοποιήσει τους ασθενείς με αυτοάνοση νόσο και τους κλινικούς γιατρούς που εμπλέκονται στη φροντίδα αυτών των ασθενών, οι οποίοι θα πρέπει να περιλαμβάνουν πολλές διαφορετικές ειδικότητες όπως καρδιολόγους, ρευματολόγους ή γενικούς ιατρούς. “Πρέπει να αναπτύξουμε στοχευμένα μέτρα πρόληψης για αυτούς τους ασθενείς. Και πρέπει να κάνουμε περαιτέρω έρευνα που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε γιατί οι ασθενείς με αυτοάνοση διαταραχή αναπτύσσουν περισσότερες καρδιαγγειακές παθήσεις από άλλους και πώς μπορούμε να το αποτρέψουμε αυτό.”
——————————-
Πρέπει να κάνουμε περαιτέρω έρευνα που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε γιατί οι ασθενείς με αυτοάνοση διαταραχή αναπτύσσουν περισσότερες καρδιαγγειακές παθήσεις από άλλους και πώς μπορούμε να το αποτρέψουμε αυτό.
Η επιδημιολόγος Dr. Nathalie Conrad
———————————
Μιλώντας για την παθοφυσιολογία, τόνισε ότι οι υποκείμενοι μηχανισμοί εξακολουθούν να είναι ελάχιστα κατανοητοί.
Dr. Nathalie Conrad: “Η γενική υπόθεση είναι ότι η χρόνια και συστηματική φλεγμονή, η οποία είναι κοινός παρονομαστής στις αυτοάνοσες διαταραχές, μπορεί να προκαλέσει όλα τα είδη καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιδράσεις της αυτοάνοσης νόσου στους συνδετικούς ιστούς, στα μικρά αγγεία και στα καρδιομυοκύτταρα, και πιθανώς ορισμένες από τις θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της αυτοάνοσης νόσου είναι επίσης πιθανό να συμβάλλουν στον καρδιαγγειακό κίνδυνο των ασθενών. Αυτό πραγματικά πρέπει να διερευνηθεί διεξοδικά.”
Οι 19 αυτοάνοσες παθήσεις που μελέτησε η έρευνα
“Διερευνήσαμε 19 από τα πιο κοινά αυτοάνοσα νοσήματα: νόσο του Addison, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, κοιλιοκάκη, διαβήτη τύπου 1, νόσο του Graves, θυρεοειδίτιδα Hashimoto, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου (συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Crohn και της ελκώδους κολίτιδας), σκλήρυνση κατά πλάκας, μυασθένεια βαριά, κακοήθης αναιμία, ρευματική πολυμυαλγία, πρωτοπαθής χολική κίρρωση, ψωρίαση, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύνδρομο Sjögren, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος / systemic lupus erythematosus, συστηματική σκλήρυνση (Σκληρόδερμα) / Systemic Sclerosis, αγγειίτιδα (συμπεριλαμβανομένης της κροταφικής αρτηρίτιδας, της γιγαντοκυτταρικής αρτηρίτιδας, της οζώδους πολυαρτηρίτιδας της αντιουδετεροφιλικής κυτταροπλασματικής θετικής σε αντισώματα αγγειίτιδας). Οι ασθένειες θεωρήθηκαν μεμονωμένα και ως σύνθετο αποτέλεσμα όλων των αυτοάνοσων νοσημάτων συνδυαστικά, καθώς και σε υποομάδες ασθενειών συνδετικού ιστού και ειδικών οργάνων. Για τις συνδυασμένες αναλύσεις χρησιμοποιήθηκε η πρώτη καταγεγραμμένη αυτοάνοση νόσος κάθε ατόμου”.
Η ερευνητική ομάδα
Η Dr. Nathalie Conrad, η οποία είναι κάτοχος πτυχίου μηχανικού και διδακτορικού στις ιατρικές επιστήμες (επιδημιολογία), πραγματοποίησε τη μελέτη κατά τη διάρκεια μιας διετούς μεταδιδακτορικής υποτροφίας «Marie Curie» στο Καθολικό Πανεπιστήμιο KU Leuven. Συνεργάστηκε στενά με τον καθηγητή Geert Verbeke (KU Leuven), τον καθηγητή Geert Molenberghs (KU Leuven and Hasselt University) και τον καθηγητή Jan Verbakel (KU Leuven), οι οποίοι βοήθησαν στη βιο-στατιστική και την κλινική πλευρά της μελέτης. Μέλος της ομάδας ήταν επίσης ο John McMurray (Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, Ηνωμένο Βασίλειο), ένας παγκοσμίου φήμης καρδιολόγος. Ο John McMurray επαινεί το πολύ ευρύ πεδίο της έρευνας. «Αυτή η πληθυσμιακή μελέτη υποδηλώνει ότι ένα πολύ ευρύτερο φάσμα αυτοάνοσων διαταραχών από ότι είχε αναγνωριστεί προηγουμένως σχετίζεται με μια ποικιλία διαφορετικών καρδιαγγειακών προβλημάτων». Ο καρδιολόγος αναφέρει περαιτέρω μια πιθανή λύση βραχυπρόθεσμα. «Μερικά από αυτά τα προβλήματα είναι δυνητικά αποτρέψιμα χρησιμοποιώντας άμεσα διαθέσιμες θεραπείες όπως οι στατίνες».
Σύνδεσμος: https://nieuws.kuleuven.be/en/content/2022/autoimmune-disorders-increase-risk-cardiovascular-disease
(*) Η μελέτη: Αυτοάνοσες ασθένειες και καρδιαγγειακός κίνδυνος: μια πληθυσμιακή μελέτη για 19 αυτοάνοσες ασθένειες και 12 καρδιαγγειακές παθήσεις σε 22 εκατομμύρια άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο” από τους Ν. Conrad et al. δημοσιεύτηκε στο The Lancet. (DOI: 10.1016/S0140-6736(22)01349-6) / Autoimmune diseases and cardiovascular risk: a population-based study on 19 autoimmune diseases and 12 cardiovascular diseases in 22 million individuals in the UK / Nathalie Conrad, PhD, Prof Geert Verbeke, PhD, Prof Geert Molenberghs, PhD, Laura Goetschalckx, MSc. Thomas Callender, MBChB, Prof Geraldine Cambridge, PhD, Prof Justin C Mason, PhD FRCP †, Prof Kazem Rahimi, FRCP, Prof John J V McMurray, MD, Jan Y Verbakel, PhD / Published: August 27, 2022 DOI:https://doi.org/10.1016/S0140-6736(22)01349-6 / Σύνδεσμος: https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(22)01349-6/fulltext
Βιογραφικό Dr. Nathalie Conrad: https://hypertensionwatch.com/2022/09/05/conrad-nathalie/
Φωτογραφία / Photo by Hypertensionwatch.com
Επιστροφή στην πρώτη σελίδα
